Konu sem réð leigumorðingja til að myrða eiginmann sinn ekki gerð refsing

Draumur forréttindafemínista um sértækar kynbundnar undanþágur frá íþyngjandi réttarreglum til handa konum er langt í frá fjarlægur. Það er þekkt staðreynd að konur sem fremja glæpi eru síður líklegar til að sæta ákæru af hálfu hins opinbera heldur en karlar sem fremja sambærilega glæpi. Á grundvelli kynferðis hljóta konur, sem á annað borð sæta ákæru, svo vægari refsingar en karlar.

Önnur og skuggalegri afleiðing af baráttu forréttindafemínista í þessa veru er að í dag er svo komið að í sumum ríkjum hins vestræna heims geta konur myrt maka sína, eða reynt það, og komist upp með það.

Nicole Ryan, ánægð með niðurstöðuna.

Tökum t.d. hina kanadísku Nicole Ryan. Þann 28. mars árið 2008 var gefin út ákæra á hendur henni fyrir að hafa ætlað að ráða leigumorðingja til að myrða eiginmann sinn, Michael Ryan, sem þá hafði skilið við hana ári áður.

Nicole gekk svo langt að afhenda ætluðum leigumorðingja jafnvirði tveggja og hálfrar milljóna króna fyrir verkið en reyndist svo ólánsöm að maðurinn sem tók við greiðslunni var lögreglumaður í hlutverki leigumorðingja. Hún var því handtekin.

Kanada er eitt þeirra ríkja sem hafa innleitt hugmyndir femínista um að konur sem sæta heimilisofbeldi verði stundum bókstaflega að drepa sig út úr vandræðunum. Ekki dugi að fara bara að heiman, leita til lögreglu eða einhverra hinna 593 kvennaathvarfa sem starfrækt eru vítt og breitt um landið. Á kvennafræðimáli heitir þetta ýmist „batterend women syndrome“ eða „battered wife syndrome“.

Þetta nýtti Nicole sér og byggði málsvörn sína á að hún hefði verið svo aðfram komin af ofbeldi manns síns að hún hefði séð sér þann kost vænstan að láta myrða hann. Það þrátt fyrir að þau hefðu skilið að borði og sæng árið áður. Svo mengað er kanadískt réttarfar af þessum femínísma að þetta dugði til að konan var sýknuð í héraði (Court of Nova Scotia) og fyrir áfrýjunardómstól (Appeal Court of Nova Scotia). Að endingu vísaði ákæruvaldið málinu til Hæstaréttar Kanada sem nú fyrir nokkrum dögum felldi málið niður og er henni því ekki gerð refsing. Er þetta gert þar sem konugreyið er sagt hafa gengið í gegnum nógu mikið nú þegar.

Til að kóróna hið kynbundna ranglæti var hinn meinti skaðaldur (semsagt maðurinn sem hún vildi kála) ekki kallaður fyrir réttinn og var ekki gefinn kostur á að svara fyrir alvarlegar ásakanir konunnar um áralangt heimilisofbeldi. Skv. fréttum kanadískra fjölmiðla er því einungis byggt á framburði konunnar þegar mat er lagt á það hvort hún hafi í raun sætt heimilisofbeldi eður ei.

Hér fyrir neðan er myndskeið með yfirlýsingu fyrrum manns hennar og ætlaðs fórnarlambs, Michael Ryan, í kjölfar dómsuppkvaðningar nú á dögunum. Í því kemur m.a. fram að Nicole hefur áður átt í alvarlegum útistöðum við umhverfi sitt. Hún hafi m.a. komið illa út úr geðmati sem unnið var í tengslum við mat á hæfni hennar og barnsföður hennar sem uppalanda. Þá kemur fram að hún hafi reynt að aka systur sína niður í einu rifrildinu (en það var örugglega bara í sjálfsvörn).

–

Hversu langt ætli þess sé að bíða að barátta íslenskra forréttindafemínista beri þann ávöxt að konum verði heimilt að myrða eiginmenn sína?

SJ

| Taktu þátt | Óskast | Rannsókna- & heimildasafn |